İçinizden gelen hisler, yoğunluktan yerinden kıpırdamıyor büyük ihtimalle. Birinin, size ''Sen böyle düşünüyorsun, ama merak etme ben de senin gibi düşünüyorum'' demesini ve az da olsa bu yükün ağırlığını hafifletmesini bekliyorsunuz. Aynı duyguları paylaşacağımız zamanın takibindeyiz. O anı bekliyor, o anı kolluyoruz. Belki çok uzak değiliz ama beklemek sıkıntı yaratıyor her seferinde. Beklerken neler düşünüyoruz? Neler dolanıyor beynimizin içinde ve kalbimizin derinliklerinde? Ama artık biraz dinlenme vakti geldi iki önemli organımız için.
Aklımızda bizim hatırlayamadığımız ama dilimizin ucunda olan kelime deryası bu sitenin bir yerlerinde her zaman dolanıyor ya da dolanacak. Kendi yazdığım hikayelerle ve denemelerle bunu size hatırlatmak içinden elimden geleni yapmaya çalışacağım.